Wij ontmoetten elkaar zo’n 20 jaar geleden, allebei net begonnen bij dezelfde werkgever.
De een neuropsycholoog uit Brabant (Karin) en de ander een orthopedagoog (Mariken) uit Noord-Holland.

Wij hadden een klik vanwege onze Hollandse nuchterheid, ons gevoel voor humor en een gezonde dosis zelfspot (je kunt er beter mee lachen dan om huilen).

We zijn bovendien enorm nieuwsgierig en wilden altijd precies weten hoe de vork in de steel zat. De diagnostiek was voor ons dan ook liefde op het eerste gezicht.
Het gaf de uitdaging van een puzzel die we steeds weer probeerden op te lossen.

Wij gingen ermee aan de slag in een tijd waarin het doen van uitgebreid onderzoek nog de gewoonste zaak van de wereld was. Enthousiast als we waren duizelden het ons ook wel van alles wat er op ons af kwam. Gelukkig waren er vele collega’s eindeloos beschikbaar om ons het vak te leren. We werden letterlijk en figuurlijk bij de hand genomen en bemoedigend opgevangen als we weer eens gevallen waren.
Zo kregen we langzaam zelf de kennis en de ervaring.